چه چیز بیشتر از همه

آقای رئیس جمهور، در این ۱۰۰ روزی که در قدرت بودید، چه چیزی بیشتر از همه شما را شگفت زده کرد؟ چه چیزی بیشتر از همه شما را ذوق زده کرد؟ چه چیزی شما را بیشتر از همه تحقیر کرد؟ و چه چیزی بیشتر از همه شما را گرفتار کرد؟

.....من شگفت زده‌ام (در مقایسه با زمانی‌ که وارد این میدان شدم)، از تعداد زیاد موضوعات حساسی که در آن واحد پدیدار میشوند....

گرفتار؟ نمیتوانم بگویم گرفتار، ولی‌ به این موضوع واقف شدم که تغییر در واشنگتن به کندی صورت می‌گیرد، و هنوز مقدار زیادی منازعه و دعوای سیاسی در جریان است، آن هم وقتی‌ که ما درست در میان یک بحران واقعا بزرگ هستیم.....

ذوق زده؟ ذوق زده، به شما میگویم، وقتی‌ با خدمت کاران مردان و زنان (این کشور) ملاقات می‌کنم، ذوق زده احتمالا واژه خوبی‌ نیست.....

احساس حقارت...احساس حقارت از این حقیقت می‌کنم که ریاست جمهوری فوق العاد مقامی قدرتمند است، اما در عین حال ما هنوز بخش کوچکی از کلیت زندگی‌ در آمریکا هستیم، و مراکز قدرت بسیار متفاوتی وجود دارند. بنابرین من نمیتوانم دکمه‌ای را فشار دهم و مثلا ناگهان بانک دار‌ها دقیقا همان کاری را بکنند که من می‌خواهم، یا فرضا کلیدی را روشن کنم و ناگهان کنگره با من همسو شود.....