آقا من از اینکه اتصالات یکی از اپراتور‌های تلفن موبایل توی ایران شده به شدت عصبانی ام. اولا که مطمئنم بخش خصوصی داخل ایران میتونه با هزینهٔ کمتر همون سرویس رو بعده. خیر سر مملکت، توی ایران الان این همه مهندس برق، مخابرات، الکترونیک، نرم افزار و کوفت زهر مار ریخته و کلی شرکت خصوصی مرتبط. یه مرکز گنده هم بالای امیر آباد هست به اسم "مرکز تحقیقات مخابرات" که سالی چند میلیارد تومن پول توش میریزن که صرف نماز خونه و اخوندش کنند یا ملاّ خور کنند بعد بگن تحقیق کردیم، نشد باید تکنولوژیش رو وارد کنیم. مگه ترکیه، اکراین، اسرائیل، چین، مالزی، سنگاپور ... چی کار میکنند؟ مگه از تحصیل کرده‌های خودشون استفاده نمیکنند؟ چرا ما توی هیچ چیزی نباید خود کفا بشیم؟ چرا مردم ما همه چیز رو سریع و بدون درد سر میخوان. صنعت برقمون که دست اکراین، فنلاند و آلمانه. نفت و گازمون رو که فرانسه، کره، نروژ و جدیدا چین برامون همه کارش رو میکنند. کشاورزیمونم که خود کفا نیست. ماشین سازیمون مسخره است. این چیزی که میتونیم با یه کم زمان و برنامه ریزی بهتر مدیریت داخلی بکنیم رو هم بدیم به اتصالات امارات؟
حالا بحث خود کفاییش بمونه. اصلان این وحشتناک نیست که یه کشور توی حوزه انرژی یا امنیت ملی پروژه‌ای رو با کشور دیگه‌ای به اشتراک بذاره؟ اصلا به من چه، مگه اینا میفهمن؟
گرم چه فکر کنم این بار اول نیست. قبلان هم Turkcell خیلی از پروژه‌های موبایل ایران رو انجام میداد.
ولی روی هم رفته من وجود دانشگاه رو توی ایران جز تلف کردن هزینه هیچ چیز نمیبینم.!
1 comment:
اون دانشگاه که ماها بودیم اینطوری بود، وای به حال بقیه مملکت.
همیشه دنبال میکنم نوشته هات رو ;)
سعید
Post a Comment